شیوه نگهداری عروس هلندی در منزل

عروس هلندی یکی از آرام ترین پرندگان خانگی محسوب می شود. این پرنده که هواداران خاص خود را دارد، به طور میانگین ۱۵ سال عمر می کند و زندگی هماهنگی با صاحب خود خواهند داشت. عروس هلندی به طور میانگین روزانه ۱۰ ساعت می خوابد، بازه مختلفی از غذاها را می خورد، خود را تمیز نگه می دارد و با صاحب خود بازی می کند.

نگهداری از عروس هلندی به بهترین نحو ممکن:

بسیاری از افراد علاقه مند به انواع مختلف طوطی هستند. آموزش این پرندگان به دلیل داشتن شخصیتی باهوش و کنجکاو بسیار آسان است. یکی از انواع طوطی هایی که از محبوبیت بالایی در نظر بسیاری از افراد برخوردارند ، عروس هلندی نام دارد. این نوع طوطی ها متعلق به استرالیا بوده و در نواحی بیابانی و گرمسیری آن یافت می ‎شوند. سازگاری راحت آن ها با محیط زندگی خود باعث شده که عروس هلندی به عنوان یک پرنده خانگی شناخته شود. این پرندگان پر سر و صدا نبوده و می ‎توانند برای مدت طولانی تنها بمانند.

این طوطی ها که از خانواده کاکاتو هستند دارای بال و پری به رنگ های مختلف و زیبا می ‎باشند. رنگ پر ها در پرنده نر و ماده متفاوت است. گونه های جوان تر این پرندگان از گونه های بالغ تر آن ها لاغر تر بوده و از پر و بال کم تری برخوردارند. رنگ پر این پرندگان معمولا خاکستری و صورتی است و طوطی های نابالغ ظرف حدود 9 ماه به طور کامل بالغ می ‎شوند و سپس به رشد خود ادامه می ‎دهند.

یک طوطی بالغ عروس هلندی از چیزی حدود 85 تا 113 گرم وزن و 30 سانتی متر قد برخوردار است. گونه های بالغ معمولا دارای منقار های تیره تری می‎باشند. گونه نر این پرندگان در قسمت سر خود دارای پر هایی به رنگ زرد روشن می‎باشد. عمر تقریبی عروس هلندی چیزی حدود 12 تا 14 سال است. با این وجود این پرنده ممکن است تا 25 سال عمر کند. گونه های وحشی این پرندگان دارای پر های خاکستری رنگ هستند و رنگدانه های اصلی در پر های این پرندگان شامل رنگ زرد ، قرمز و مشکی می ‎باشد.

جهش عروس هلندی شامل موارد زیر است:

جهش اولیه :اولین جهش ، شامل عدم وجود رنگدانه سیاه در بدن این پرندگان است که باعث بروز لکه های سفید و زرد بر روی پوست آن ها می ‎شود.

جهش دوم :در صورت عدم وجود رنگدانه سیاه در بدن این نوع طوطی ، پرندگان ماده از پرندگان نر درخشان تر خواهند بود.

جهش سوم :پرندگانی که دارای پرهای سفید و زرد با مزرهای خاکستری تیره هستند.

جهش چهارم :رنگدانه سیاه آن ها به رنگ قهوه ای در خواهد آمد.

جهش پنجم :رنگدانه سیاه کاهش یافته و چشم ها به رنگ قرمز و منقار و پاها به رنگ صورتی در خواهند آمد.

جهش های بیشتر در این پرندگان شامل موارد زیر است:

جهش مضاعف که در آن پرهای طوطی به رنگ دارچینی در خواهد آمد.

در برخی موارد ممکن است جهش ایجاد شده در طوطی باعث سفید شدن رنگ پر ها در قسمت سر آن ها شود.

بروز جهش های چندگانه نیز باعث تغییر رنگ پر های طوطی به رنگ هایی از قبیل نارنجی ، قرمز روشن، زرد و قهوه ای می شود.

مراقبت و تغذیه عروس هلندی:

غذای پرندگان:

به منظور تغذیه طوطی عروس هلندی از مواد غذایی تجاری مخصوص این پرندگان استفاده کنید. همچنین به منظور متعادل سازی میزان مواد غذایی و ویتامین های مورد نیاز این پرندگان می ‎توانید آن را با مواد غذایی نظیر هویج ، کرفس ، اسفناج، نخود فرنگی، تخم مرغ پخته شده و میوه هایی نظیر پرتقال ، سیب و موز تغذیه کنید و البته لازم به ذکر است که مواد غذایی ذکر شده باید به خوبی له شوند.

آب دادن:

طوطی خود را روزانه با آب شیرین تغذیه کنید و همچنین می ‎توانید مقداری ویتامین و مواد معدنی به آب مصرفی او اضافه کنید.

حمام:

از آن جایی که این پرندگان علاقه زیادی به حمام کردن دارند ، کافیست کاسه ای آب درون قفس آن ها قرار دهید تا در آن استحمام کنند.

نظافت:

نظافت پرنده عروس هلندی شامل مرتب نگه داشتن پرهای آن ها و کوتاه کردن ناخن های آن ها می ‎شود. قرار دادن شاخه ای از درختان افرا و بلوط نیز به تیز ماندن منقار آن ها کمک می ‎کند.

انجام مراقبت های لازم از عروس هلندی باعث طول عمر این پرنده و سالم و سلامت ماندن آن خواهد شد.

آشیانه مناسب:

قفس:

عروس هلندی نیازمند قفس های جادار و بزرگ است و بنابراین قفسی به اندازه حداقل 45 در 60 سانتی متر برای این پرنده تهیه کنید تا بتواند به راحتی پر های خود را درون آن باز کند. قفس های فلزی درمقایسه با قفس های چوبی ماندگار تر و با دوام ترند و وجود میله های افقی بر روی قفس نیزاز آن جهت که این پرندگان علاقه مند به بالا رفتن از سطوح مختلف هستند ، مناسب می‎ باشد . ریختن مقداری ماسه بر روی کف قفس نیز باعث کاهش پراکندگی دانه ها خواهد شد.

ظرف تغذیه:

برای تغذیه این پرنده از دو ظرف مجزای فلزی برای آب و دانه های آن استفاده کنید و از تهیه ظروف پلاستیکی برای تغذیه این پرندهگان خودداری کنید ، چرا که ممکن است عروس هلندی آن را جویده و بشکند.

محل نگهداری عروس هلندی:

چنانچه توضیح داده ایم قفس را در مکانی به دور از نوسانات شدید دمایی قرار دهید که قرار دادن قفس بر روی سطحی بلند نیز به ایجاد حس امنیت در او کمک می‎ کند. اگرچه پوشاندن قفس در طول شب ضروری نیست اما به ایجاد احساس آرامش در پرنده کمک می ‎کند.

برای هوا خوری پرنده ، آن را در محیطی با فضای باز اما دارای پوشش محافظتی قرار دهید زیرا امکان فرار پرنده وجود خواهد داشت و از قرار دادن این پرندگان در محیطی با هوای سرد خودداری کنید.

مراقبت های روزانه، هفتگی و سالانه قفس:

مراقبت های اساسی قفس شامل تمیز کردن روزانه ظرف آب و غذا و پر کردن آن است. قفس را به صورت هفتگی تمیز کنید و در صورت گرد غبار گرفتن قفس آن را شستشو دهید. بستر حاوی ماسه و شن را نیز به صورت سالانه تعویض کنید.

طرز برخورد با طوطی عروس هلندی:

از آن جایی که این پرنگان متعلق به مناطق بیابانی هستند ممکن است در ابتدا دارای رفتار های پرخاشگرانه ای باشند اما با این حال این پرندگان در ارتباط با سایر پرندگان به راحتی سازگار خواهند بود و مشکلی در این زمینه وجود نخواهد داشت. این پرندگان علاقه مند به جلب توجه و مهربانی شما هستند و در صورت عدم مشاهده رفتار های تحریک آمیز به راحتی با شما کنار خواهند آمد.

آموزش:

آموزش به عروس هلندی بسیار آسان است و تنها نیازمند صبور بودن و وقت گذاشتن برای آن است.

اصول مقدماتی:

سن لازم برای شروع آموزش ، حدود 12 تا 14 هفتگی پرنده است . آموزش دادن یک پرنده به تنهایی آسان تر از آموزش هم زمان به دو پرنده است زیرا پرندگان تمایل بیشتری به بازی کردن با یکدیگر به جای شما دارند . هنگام آموزش پرنده ابتدا خود و سایر اعضای خانواده تان را به او معرفی کنید تا با همگی شما اخت شود و از آن جایی که گونه های ماده این پرندگان در مقایسه با گونه های نر آن ها ساکت ترند ، بهتر است گونه نر آن ها را برای آموزش انتخاب کنید . در صورتی که پرنده در هنگام آموزش برخی رفتار های عصبی از خود نشان داد ، بهتر است زمان دیگری را به انجام این کار اختصاص دهید و در این زمینه صبور باشید . انجام این کار در یک اتاق کوچک و ساکت بهتر می ‎باشد زیرا از وجود هرگونه عامل پرت کننده حواس جلوگیری خواهد شد.

آموزش اولیه:

مهم ترین رکن برای آموزش عروس هلندی جلب اعتماد آن است. به آرامی با آن رفتار کرده و سعی کنید او را بر روی دستان خود نگه دارید و پس از جلب اعتماد او ، به دست دیگر خود منتقل کنید تا کاملا با شما اخت شود و در صورتی که طوطیتان ، شما را گاز گرفت به آرامی به او اخطار دهید و بگویید نه نه.

زمان آموزش پرنده نباید روزانه بیش از 20 دقیقه باشد.

آموزش پیشرفته:

پیشرفت آموزش ، با دادن پاداشی از قبیل غذا به طوطی تسریع خواهد شد. عروس هلندی معمولا در انجام فعالیت های منقاری ماهر تر از فعالیت های پنجه ای است. این پرندگان توانایی بالایی در صحبت کردن ندارند اما با انجام تمرینات مستمر انجام آن امکان پذیر خواهد بود.

فعالیت ها:

عروس هلندی روزانه به 10 الی 12 ساعت استراحت نیازمند است . این پرندگان از بازی هایی همچون بالا رفتن از نردبان ، ضربه زدن بر روی زنگ و قرار گرفتن در مقابل آینه لذت می ‎برند. بازی کردن بر روی شاخ و برگ درختان نیز برای این پرندگان لذت بخش است اما با این حال باید دقت کنید که از قرار دادن اسباب بازی های پلاستیکی در قفس این پرندگان خودداری کنید.

تولید مثل:

تولید مثل این پرندگان بسیار آسان بوده و نیازمند قفس بزرگی است . عروس هلندی باید حداقل 18 ماه تا 2 سال سن داشته باشد تا بتواند تولید مثل کند. این پرندگان ممکن است در حین دوره تولید مثل کمی خشن تر از سایر مواقع باشند. جفت گیری این پرندگان ممکن است خیلی سریع انجام شود و یا 4 تا 6 هفته به طول بینجامد. دوره جوجه کشی این پرندگان 18 تا 20 روز است و جوجه ها بعد از گذشت 5 الی 6 هفته لانه را ترک می‎ کنند و حدود 2 هفته پس از ترک لانه کاملا مستقل خواهند بود.

مشکلات بالقوه:

مراقبت از عروس هلندی بسیار آسان است اما با این حال ممکن است برخی عوامل باعث بروز بیماری در این پرندگان شوند. وجود علائمی مانند کاهش فعالیت و کاهش وزن ممکن است نشان دهنده وجود خطر در سلامتی طوطیتان باشند.

برخی از بیماری ها و صدمات شایع در رابطه با طوطی های عروس هلندی عبارتند از :شکاف بال یا پا ، بریدگی و زخم های باز، منقار و ناخن های بزرگ، لنگیدن و یا پا درد، ترشح پر، کاهش وزن، گرما زدگی، شوک، ضربه مغزی، چشم های اشک آلود، سرماخوردگی، گواتر، یبوست، اسهال، آرترزو و روماتیسم.

در این شرایط بهتر است قفس پرنده را در مکانی با دمای مناسب نگهداری کنید و در صورت عدم بهبودی وضعیت طوطی، به دامپزشک مراجعه کنید.

مشکلات رفتاری در این پرندگان معمولا ناشی از عدم وجود چیزی در نزدیکی آن ها است.

بی حوصلگی ، عدم اعتماد به نفس ، عدم تعامل با سایر پرندگان یا افراد می ‎تواند منجر به مشکلاتی نظیر گاز گرفتگی ، لک شدن پر ها و جیغ زدن آن ها شود و وقت گذرانی بیشتر با طوطی ها باعث بهبود این وضعیت خواهد شد.