بازی مافیا
بازی مافیا اولین بار در سال 1986 به وسیله دیمیتری دیویداُف ابداع گردید. بازی مافیا یکی از 50 بازی جذاب در دنیا است. این بازی گروهی، امروزه در همه دنیا طرفداران زیادی دارد. تقابل تیم مافیا در برابر تیم شهروندان آنقدر جدی و هیجانی است که بازیکنان تا پیش از پیروزی یکی از این دو گروه آرام نمی‌شوند.
نظرات گوناگونی درمورد حداقل تعداد افراد مورد نیاز برای انجام بازی مافیا وجود دارد. بعضی می‌گویند حداقل 10 نفر برای انجام بازی احتیاج است، ولی بعضی دیگر اعتقاد دارند که بازی مافیا را با گروه‌های کوچک 5 نفره هم می‌توان انجام داد.
شیوه بازی مافیا
کارت‌های نسخه گرگینه از مافیا در آغاز بازی به وسیله پدرخوانده یا راوی نگهداری میشود.در ساده‌ترین شکل، دو تیم گرگینه بازی میکنند: گرگینه‌ها یا مافیا و روستاییان یا شهروند.
بازی‌های زنده به ناظری نیاز دارند که به عنوان بازیکن شرکت نمی‌کند و هویت‌ها با تقسیم کارت‌ها تعیین میشود. در شروع بازی، به هر گرگینه هویت هم تیمی‌های خود داده میشود، در حالی که دیگران تنها تعداد گرگینه‌های بازی را دریافت میکنند و نمی‌دانند کدام بازیکنان گرگینه و کدام یک روستایی هستند.
در یک تنظیم باز، تعداد هر نقش قدرت (مثلا شبه نظامیان) موجود در بازی برای بازیکنان شناخته شده‌است، در حالی که در یک تنظیم بسته، این اطلاعات فاش نمی‌شود، و در یک تنظیم نیمه باز، فقط اطلاعات محدود یا آزمایشی در مورد نقش‌های قدرت آشکار میشود پس، در یک تنظیم باز یا نیمه باز، چنانچه معلوم گردد که هیچ شبه نظامی در بازی حضور ندارد، برای گرگینه این امکان نیست که به صورت منطقی ادعا کند که نقش شبه نظامی را دارد.
بازی مافیا چگونه انجام می شود
در بازی دو مرحله وجود دارد: شب و روز. در شب، بازیکنان نقش‌دار مخفیانه کارهایی را انجام می‌دهند. در طول روز، بازیکنان با بحث و رای‌گیری تصمیم به شناسایی مافیا و حذف آن می‌گیرند. این مراحل با یکدیگر پی در پی می‌شوند تا هنگامی که همه گرگینه‌ها از بین بروند یا به تعداد روستایان برسند.
امکان دارد به بعضی از بازیکنان نقش‌هایی با توانایی‌های ویژه داده شود. نقش‌های خاص مشترک عبارتند از:
غیب گو - یک روستایی که امکان دارد هر شب تیم یک بازیکن را یاد بگیرد.
محافظ - روستایی که امکان دارد هر شب از بازیکنی در مقابل کشته شدن مراقبت کند، ولی در هر بازی تنها یک بار می‌تواند این کار را انجام دهد.
ماسون - بازیکنان همسو با دهکده که می‌توانند یکدیگر را شناسایی کنند.
اندرو پلوتکین توصیه می‌کند که حتما دو مافیا داشته باشید، در حالی که قوانین اصلی دیویدوف نشان می‌دهد یک سوم بازیکنان (گرد کردن به نزدیکترین تعداد) مافیا هستند. بازی اصلی دیویدوف شامل نقش‌هایی با توانایی‌های خاص نیست.
پلاتکین در قوانین خود برای «گرگینه» پیشنهاد می‌کند که نوبت اول شب باشد و تعداد بازیکنان از جمله مجری برنامه فرد باشد. این خصوصیت از تساوی رای برای حذف پیشگیری می‌کند و مطمئن می شود که بازی به صورت چشمگیری با حذف به جای اینکه با تعارف با قتل به عنوان نتیجه‌گیری قبلی از بین برود، به پایان می‌رسد.
شب
در شب همه بازیکنان چشمانشان را می‌بندند. آنگاه راوی/مجری به همه گرگ ها/مافیا فرمان می‌دهد چشمان خود را باز نموده تا با هم تیمی‌های خود آشنا شوند. گرگها با نشان دادن هدف خود و نشان دادن اتفاق نظر، «قربانی» را با سکوت انتخاب میکنند و مجددا چشمهایشان را می‌بندند.
فرایند مشابهی برای دیگر نقشها با اعمال شبانه اتفاق می افتد. راوی امکان دارد با استفاده از حرکاتی مثل تکان دادن سر یا دست، نقش‌دار یا ساده بودن هدف را نشان دهد.
گرگها درمورد اینکه چه کسی را در طول شب بکشند بحث میکنند.
شب امکان دارد برای پوشاندن صداها با اشاره همراه باشد.
روز
در مرحله «روز»، بازیکنان رای می‌دهند که چه کسی را حذف کند
مجری به بازیکنان فرمان می‌دهد چشمان خود را باز کنند و اعلام می‌کند که چه کسی شب گذشته کشته شده‌است. بحث در بین بازیکنان زنده شروع میشود. در هر لحظه امکان دارد یک بازیکن فردی را به گرگ بودن متهم کند و دیگران را به رأی دادن برای از بین بردن آنها دعوت کند. چنانچه بیشتر از نیمی از بازیکنان این کار را انجام دهند، فرد متهم حذف شده و شب آغاز میشود. در غیر این صورت، مرحله تا زمان حذف در شب ادامه پیدا می کند.
مطابق بعضی قوانین، نقش بازیکنان مرده آشکار میشود. به گفته بعضی دیگر این طور نیست. در هر دو مورد، بازیکنان مرده مجاز به کوشش برای تحت تأثیر قرار دادن باقی مانده از بازی نیستند. از آنجا که بازیکنان آزادی عمل عمدی بیشتری دارند، روزها بیشتر از شب طولانی می‌شوند.